Adresowanie IP

Adresy IPv4 (Internet Protocol version 4) są kluczowym elementem komunikacji w Internecie, pozwalającym na identyfikację i lokalizację urządzeń w sieci. Struktura adresu IPv4 składa się z 32 bitów, które są zazwyczaj przedstawiane jako cztery decymalne liczby oddzielone kropkami, na przykład 192.168.1.1. Każda z tych czterech liczb, zwanych oktetami, mieści się w zakresie od 0 do 255, co pozwala na wyodrębnienie ponad 4 miliardów unikalnych adresów.

Maksymalna liczba adresów IPv4 jest ograniczona, dlatego używa się maski podsieci, która definiuje, która część adresu jest przeznaczona dla identyfikacji sieci, a która dla identyfikacji urządzenia (hosta) w sieci. Maska IPv4 również składa się z 32 bitów i najczęściej zapisuje się ją w formacie dziesiętnym z kropkami, takim jak 255.255.255.0. W tym przypadku pierwsze 24 bity (maski) wskazują, że pierwsza część adresu jest częścią identyfikującą sieć, a ostatnie 8 bitów identyfikuje konkretne urządzenie w tej sieci.
Często można spotkać się ze skróconym zapisem maski w postaci określającej liczbę początkowych bitów mających wartość 1. Najczęściej spotykany jest zapis, w którym podawany jest adres podsieci, a następnie po rozdzielającym ukośniku skrócony zapis maski. Dla powyższego przykładu byłoby to: 192.180.5.0/24

Klasy adresów IPv4 są podzielone od A do F, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie adresacją w różnych typach sieci. Klasy te różnią się zakresem adresów i sposobem ich podziału:

Zrozumienie struktury adresów IPv4, maski oraz klas jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi i zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania.