Adres IPv6 został stworzony, aby rozwiązać problem ograniczonej liczby adresów w protokole IPv4. Ze względu na rosnącą liczbę urządzeń podłączonych do Internetu, pula dostępnych adresów IPv4 zaczęła się wyczerpywać. IPv6 oferuje znacznie większą przestrzeń adresową, co pozwala na unikalne adresowanie każdego urządzenia.
IPv6 działa podobnie do IPv4, ale używa 128-bitowych adresów zamiast 32-bitowych. Oznacza to, że może obsługiwać ogromną liczbę unikalnych adresów IP. Adresy IPv6 są wykorzystywane do identyfikacji i lokalizacji urządzeń w sieci, umożliwiając im wzajemną komunikację.
Adres IPv6 składa się z ośmiu grup czterocyfrowych wartości szesnastkowych (0-9, a-f), oddzielonych dwukropkami. Przykład adresu IPv6:
2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334
W celu uproszczenia zapisu można pomijać wiodące zera w każdej grupie lub zastępować ciąg zer podwójnym dwukropkiem (::
), np.:
2001:db8::8a2e:370:7334
Adresy IPv6 są podzielone na kilka głównych kategorii:
FE80::/10
).FC00::/7
).Wdrożenie IPv6 odbywa się stopniowo, a aby ułatwić przejście, stosuje się mechanizmy zgodności: